Ups en downs en Latin Village

Weer een update! Ik ga komende week mijn 7e revalidatie week in. Spannend weer. Ik heb vier keer hydrotherapie ingepland gekregen! Heeeeerlijk! Hydrotherapie is therapie in een zwembad. Er zijn er twee waar ik verblijf, in het ene bad is het water 32 graden en in het andere bad, daar is het water 34 graden. In dat warmste bad is een brug die je in het water laat zakken waardoor ik kan oefenen met lopen in de brug. Heel erg fijn. Ik merk sinds ik hydrotherapie heb dat ik vooruit ga. Ik kan inmiddels ook bij de fysiotherapie redelijk goed in de brug lopen. Ik loop erg stijf nog en heb soms wat moeite met mijn knie hoog genoeg optillen. Als ik niet naar mijn benen kijk omdat ik naar voren moet kijken of omdat ik (expres) wordt afgeleid, dan sta ik soms ineens met mijn benen gekruist. Dan moet ik echt kijken naar beneden en stapje voor stapje mijn benen weer rechtzetten. Het gevoel is ook nog niet goed terug. Ik voel wel wat maar echt bijna niets. Dat is heel vreemd in het zwembad en met lopen. Ik voel namelijk niet waar ik sta. Ik merk aan mijn heup als er iets aan de hand is. Momenteel heb ik allemaal schaafwondjes op mijn tenen en mn nagellak is er half af (het is er al zo lastig op te krijgen...) omdat ik heb gesleept met mijn voet in het water. Ik heb dus niet goed mijn voet opgetild en steeds mijn tenen over de zwembadvloer geschoven. Beetje jammer. Al met al ga ik vooruit. Ik had alleen gehoopt dat het sneller zou gaan. Ik had verwacht dat ik al wel thuis zou zijn.Over anderhalve week weer een meeting. Ik ben benieuwd over wat de duur ongeveer zal worden. Ik hoop dat het rooster niet teveel veranderd en dat ik echt 4 keer hydrotherapie heb. Ik mag ook iedere dag wat later beginnen. Ik start nogal langzaam op omdat ik enorm diep slaap. Om half 9 starten met therapie en dan tot 16:30 uur is best vermoeiend. Ik val dan tussendoor bij het rusten in slaap en dan slaap ik 's avonds weer laat. Nu gelukkig hele fijne starttijden. Dus lieve roostermakers... houden zo he! hihi! Emotioneel gezien heb ik echt ups en downs. Ik kan nog niet echt genieten van de dingen die beter gaan. Ik wil te veel en te snel. Ik voel me soms echt goed en soms heb ik een emotional breakdown. Vanmorgen nog. Ik dacht waar doe ik het allemaal voor ik loop nog steeds niet.. Ik zat tegen een paniekaanval aan dus ik ben gauw het huis gaan swifferen met mijn rolstoel... swifferen gaat wel, stofzuigen niet.. Ik heb de paniekaanval kunnen wegswifferen. Enerzijds ben ik rustiger in mijn hoofd omdat ik me minder druk maak over dingen maar anderzijds zit er diep van binnen zoveel waar ik me druk om maak. Ik heb veel aan mindfulness gehad de afgelopen twee weken. Ik merk dat ik daar mijn rust goed in vind. Het leven van nu. Het zijn. Het voelen. Het (niet) voelen van je lichaam.. ik visualiseer me dan dat ik mijn benen voel maar helaas voel ik ze niet. Maar wel bewustwording. Ik kan daardoor beter nadenken. Ach ja. Misschien komt er weer een maandelijkse periode aan en heb ik daardoor zo een up en down gevoel steeds...

Ik ben nu lekker thuis. Morgen alweer terug. Ik heb lekkere hapjes gehaald en ik ga zo meteen weer een avondje crime night kijken op net5 (Rizolli&Isles). Heerlijk. Een glas wijn erbij (eentje kan i.v.m. medicatie) en even genieten van de rust. Morgen komt mijn vader met zijn vrouw en mijn twee halfzusjes langs. Even een kop koffie drinken. Ze nemen mijn lieve hondje mee dus ik kan dr fijn knuffelen de hele middag. Zin in! Ze gaan dan na een uurtje hier in Amsterdam de stad in en dan komen ze mijn hondje aan het einde van de middag weer ophalen. In de middag komt er nog een vriendin langs. Tussendoor kan ik dan nog mooi even slapen en in de avond komt de taxi me alweer ophalen om terug te gaan naar het revalidatiecentrum. Zo een weekend vliegt echt voorbij.

Vorig weekend had ik een nachtje langer thuis omdat ik naar Latin Village ben geweest. Wat was dat een ervaring zeg met de rolstoel. Ik ben enorm blij dat ik ben gegaan. Ik heb echt genoten! Ik had van tevoren gemaild dat ik met de rolstoel kwam. Ik kreeg van de organisatie een mail terug die ik moest printen zodat we door konden rijden om voor de deur te parkeren ideaal. Via de noodingang naar binnen omdat ik niet door de detectiepoortjes kon en vervolgens de sleutels nog gehad van alle invalide toiletten... Heel fijn want de toiletten waren hoog. Het terrein was erg heuvelachtig dus mijn arme vriendin moest me de heuvels opduwen. Maar de tent waar de meeste muziek werd gedraaid waar wij van houden lag mooi in de vallei in de buurt van eten en drinken. We hebben vooral bij Raw en Live gestaan en even bij het hoofdpodium. Ik kreeg enorm veel handjeklaps, high fives en soms zelfs een kus op mijn wang, het compliment: "je bent de mooiste vrouw ooit die in een rolstoel zit"... Wel grappig en het gaf me ook positieve energie. Ik was doodop en mijn lijf voelde als loot. Ik heb hier zeker 2 dagen van moeten herstellen maar psychisch was dit voor mij echt even goed. Ik heb al maandenlang allerlei leuke dingen moeten laten gaan. En Mysteryland... zal ik moeten gaan missen. Het is daar niet te doen met de rolstoel dus als het goed is neemt een vriendinnetje mijn kaartje over. Anders verkoop ik hem maar. Ik baal er van maar helaas geen keus. Daarom geniet ik maar even dubbel na van Latin Village. Ik kwam ook nog een vriendinnetje tegen die ik al een tijdje niet had gezien. Even bijgekletst en met de groep meiden uit Ally op de foto! Leuk om ze allemaal weer even te zien. Helaas voor de omstandigheden maar volgend jaar dans ik keihard mee hoor! We waren rond 21:30 uur thuis, hier gegeten en daarna nog als een blok loot gaan douchen en ik ben in slaap gevallen. De volgende ochtend rond 11:00 uur weer terug gegaan en in de middag netjes de therapieën gedaan. Ik merkte wel wat vermoeidheid maar het hinderde me niet. Ik had maar twee dingen op mijn programma staan en die gingen goed dus ik ben in de avond op tijd naar bed gegaan!

Wat random foto's bij Latin Village:

The morning after.... aan het wachten op de taxi:

Nou ik stop met schrijven. Misschien komt er straks nog iets misschien niet hihi! Ik hou nu even pauze in ieder geval!

Een heel fijn weekend toegewenst mooie mensen!

With Love,

Olivia

Life Must Be Fabulous