OMG morgen is het zo ver

Pfff zwetend was ik klaar vanmiddag met het inpakken van mijn spullen. Eén grote koffer (niet te tillen), één grote tas met mijn verzorgingspullen (paste er niet allemaal in dus er zit ook nog wat in mijn koffer), mijn mooie Pourchet Paris handtas, een tas met wat persoonlijke dingetjes (plantje en thee, kladblok, dat soort dingen) en nog een kleine reiskoffer. Ja wat neem je in godsnaam allemaal mee.... Ik weet niet hoe lang ik er moet blijven... vier weken, zes weken of misschien wel drie of vier maanden. Omdat ik vrees dat niet alles in de Ford Ka van mijn vriendin past die me weg gaat brengen, heb ik in de kleine koffer wat kleding gedaan die ik niet direct nodig zal hebben en wat knutseldingen zodat ik tussendoor wat te doen heb. Ze kan die dan meenemen als ze me komt opzoeken is de achterliggende gedachte. Omdat ik woensdag jarig ben denk ik dat ze hem dan mooi kan meenemen. En oh ja! Ik heb mijn Olcay Gulsen Supertrash jurkje meegenomen want op mijn verjaardag speelt Oranje de halve finale. Ik hoop dat ze een groot scherm hebben zodat ik daar met een groep mensen (die ik nu nog niet ken maar die vast gezellig zijn) op mijn verjaardag naar de wedstrijd kan kijken. Heb ik dat jurkje toch niet voor niets gekocht! hihi

Ik wilde eigenlijk een video maken van hoe ik alles heb ingepakt enzo maar ik had het zo bloedheet dat ik dat maar niet heb gedaan. Het was ook wat onhandig filmen omdat ik natuurlijk niet kan lopen. Het inpakken was al niet te doen. Mijn moeder heeft gisteren geholpen kleding uit te zoeken maar uiteindelijk heb ik er toch nog een berg bij gedaan.. Sorry mam. Ik wil er ook gewoon leuk uitzien enzo als ik bezoek ontvang en ik wordt er niet gelukkig van als ik de hele dag in een joggingbroek loop. Mijn verzorgingsspulletjes maken de boel zwaar. Ik heb denk ik wel 8 toilettasjes mee en dan nog een hoop flessen zoals shampoo, cremespoeling, haarmasker, heat protection spray, make up remover, haarlak etc. En dan tasjes met sieraden, haarspulletjes zoals elastiekjes, schuifspeldjes en knipjes, parfummetjes, testers, een aparte make up tas met kwasten, een make up tas met mijn daily make-up, een make-up tas met dingen die ik wil reviewen, een make-up tas met mijn oogschaduwpalletten. Waarom ik dat allemaal meeneem? Ik heb het nodig om me goed te voelen. Ik zal echt niet alles iedere dag gebruiken en ook echt niet iedere dag oogschaduw etc. dragen maar ik wil me wel gewoon lekker verzorgen dus ik neem het gewoon mee. Ik heb een stapel kleding die lekker zit, wat jurkjes, ik zit daar aan zee dus toch ook twee leren jasjes, een dik vest, een paar sjaals, wegens de zwemtherapie mijn badpak, natuurlijk lingerie en sokken. Vervolgens sportkleding, joggingbroeken, shirts, mijn badslippers, birckenstocks, sandalen pfff... Je koffer zit snel vol hoor! Ik heb er best wel zin in omdat ik weet dat mijn nieuwe leven gaat starten maar ik zie er ook tegenop omdat ik niet weet wat me te wachten staat en omdat ik mijn hondje nu al verschrikkelijk mis, ik onzeker ben en het gewoon best wel moeilijk en confronterend vind. Ik ga er het beste van maken.

Gisteren is mijn lieve hondje weggegaan, ze is met mijn moeder en zusje mee, zij gaan voor haar zorgen samen met mijn nichtje. Ik weet dat ze in goede handen is maar ik heb echt de halve avond gehuild. Het is zo raar dat er geen bench in de woonkamer staat en dat haar mand weg is en dat er niemand blaft als er een politiewagen of ambulance langsrijdt (ik woon in Amsterdam dus de sirenes hoor je hier meerdere keren per dag). Ik vond het echt heel moeilijk. Heb nog een hele foto serie gemaakt. Onderstaand een paar leuke. Ik ben zo gek op haar, ze is gewoon een onderdeel van mij. Ik heb haar al vanaf haar geboorte, ze is vanaf dag 1 dat ze leeft bij mij. Ze begrijpt me altijd, troost me als ik me rot voel en ze stelt geen vervelende vragen. Ze is gewoon echt mijn alles en ik heb een enorm fijne band met dat beestje (ik heb alle foto's van het nestje al naar mezelf gemaild zodat ik ze kan bewerken en hier en artikel over kan schrijven in het revalidatiecentrum. Het puppennestje was voor mij in 2013 één van de hoogtepunten van het jaar, ze zijn 1 november 2013 geboren). Ik ben vandaag eigenlijk de hele dag in mijn slaapkamer geweest omdat ik het in de woonkamer zo raar vind zonder haar.. Ik moest natuurlijk inpakken en passen en meten maar nu lig ik met mijn vriend op bed een beetje tv te kijken althans, hij kijkt tv en ik dacht ik ga nog even een blog schrijven voor mijn vertrek.

Net lekker een Saoto soep gegeten en een kipsate.. waarschijnlijk voorlopig de laatste keer dat ik dat heerlijke Surinaamse soepje eet. Dat ga ik ook missen. Pfff. Als ik nou zou weten hoe lang ik er moet zijn? Maar ja zo zijn er altijd dingen.. eerst wist ik niet waar ik aan toe was omdat ik maar niet kon worden opgenomen. Toen ik wist dat dit morgen is, was ik weer wat gerustgesteld en kon ik er naar toe leven. Nu is het bijna zover en nu krijg ik weer allemaal nieuwe vragen. Ik laat het allemaal maar op me af komen en ik ga zien wat er gebeurt.

Gisteravond heb ik nog een poging gedaan om mijn teennagels te lakken. Niet zo geslaagd.. is ook erg lastig als je benen (tijdelijk) verlamd zijn, ik kan er niet goed bij.

Het resultaat:

De kleur is war donkerder uitgevallen op de foto. Hij ziet er lichter uit. Ik laat het maar voor nu. Ik vraag gewoon direct de pedicure aan als ik daar ben. In de folder heb ik gelezen dat er wekelijks een pedicure komt dus ik laat haar direct mijn voetjes onder handen nemen. Normaal gesproken ga ik een maal per maand naar de pedicure maar nu ben ik al 2 maanden niet geweest en kon ik ook niet meer regelen dat ik kon gaan. Helaas.

Gisteravond ook ineens dringende behoefte aan mijn op één na favoriete chocola, gelukkig had ik die in huis. Mijn favoriete is natuurlijk Tony Chocolonelly (hoe je het ook schrijft), maar Milka Confetti is absoluut geen straf.

Ik ben nu zo moe dat ik het niet trek om nog een foto te maken van mijn koffer.. bovendien kan hij pas dicht als ik ook mijn laatste dingen erin heb zoals mijn laptop, pyamajurkje en ochtendjasje. Dus ik maak morgen een foto voor ik vertrek en dan zal ik die nog even posten via twitter of instagram of wellicht heb ik morgen in het revalidatiecentrum al even tijd om een stukje te schrijven over mijn eerste indrukken. Ik ga eerst kijken hoe ik me voel.

MIjn kleine vriendin ga ik nog het meeste missen. Nog een laatste foto en dan zal ik jullie niet meer met haar lastig vallen. Maily ik hou van je!

Ik ga nog even relaxen vanavond en genieten van mijn eigen bed.

Ik hoop dat ik snel weer aan mijn website kan werken en het goed bij kan houden, ik haal er veel positieve energie uit en ik vind de reacties die ik steeds krijg erg leuk.

Tot snel!

XOXO

Life Must Be Fabulous