Mijn laatste weekendverlof
Lieve lezers,
Het is nu zaterdagavond. Morgen is het de laatste keer dat ik met mijn koffertje terug ga naar het revalidatiecentrum. Afgelopen vrijdag alvast twee extra tassen kleding, schoenen en tassen mee naar huis genomen. Het voelt zo dubbel. Ik verlaat aanstaande vrijdag de veilige haven. Een week thuis en dan ga ik verder met poliklinisch revalideren. Twee a drie keer per week een of twee dagdelen naar het revalidatiecentrum en verder keihard werken aan mijn herstel (ik weet nog niet hoe ik dat moet doen zonder dat ik even kan liggen tussendoor maar we zien het wel.....).
Enerzijds ben ik er klaar mee en wil ik graag naar huis. Niet meer uit mijn koffer leven, op vrijdagavond alle was moeten doen want anders is het zondag niet droog. Mijn fijne make up spulletjes weer op hun vertrouwde plek leggen, mijn mooie oogschaduw paletten weer uitstallen en al mijn fijne lippenstiften. Weer lekker salades eten en gezond koken. Genieten op mijn bank van een film met de kaarsjes aan. En natuurlijk weer 24 uur per dag kunnen knuffelen met de liefde van mijn leven, mijn hondje Maily.
Maar aan de andere kant zie ik er als een berg tegenop. Ik haal de supermarkt niet lopend, ik kan geen zware tassen tillen. Ik moet met de trap naar beneden voor ik in mijn appartement ben. Ik moet het doen met de rolstoel van de thuiszorg die te klein is voor mijn lengte en waar ik enorm veel pijn in mijn rug van krijg. Daarbij moet ik die al over een paar weken inleveren en ik wil het heel graag hoor maar ik vrees dat ik dan nog geen lange afstanden kan doen. Bij de gemeente is wel een aanvraag gedaan maar dat duurt nog wel even voordat dit rond is en dan is het nog de vraag of het toegekend wordt. Ik heb nog geen enkel weekendverlof gehad dat helemaal vlekkeloos is verlopen. Nog geen weekendverlof zonder tegenslagen. Nog geen boodschappen kunnen doen zonder hulp of zonder hulpmiddel. Ik vind het doodeng om die veilige haven te verlaten. De dingen die ik echt niet ga missen zijn het eten en de soms lange zware dagen. Maar aan de andere kant is er daar wel altijd iemand, iemand die een arm om je heen slaat als je het even moeilijk hebt. Iemand die je wakker maakt omdat je de wekker niet hoort. Gezellig een drankje drinken in de bar als het weer een lange avond is zonder bezoek. Straks moet ik alles weer zelf doen. Ik kan niet eens stofzuigen. Pff. Ik heb echt nog gemengde gevoelens.
Afgelopen vrijdag ging ik ook echt met gemengde gevoelens weg. Ik was niet blij met de bus die ik had gekregen, namelijk een echte rolstoelbus. Oei wat had ik een pijn toen ik uit de bus stapte. Het wiebelt vreselijk en ik zat in een stoel met veel te weinig beenruimte. Verre van ideaal. Hele avond van moeten bijkomen. Vandaag was mijn moeder met mijn zusje en mijn lieve hondje op bezoek. Even buiten geweest gekookt en mijn moeder heeft schoongemaakt en mijn zusje heeft gaatjes dicht gesmeerd. We waren even bij de Action waar ik een lekkere kokosshampoo en conditioner heb gekocht en ik had waxinelichtjes nodig om even wat gezelligheid in huis te creëren. Helaas lukt het nog niet om te genieten. Wel zin om weer ff lekker creabea bezig te gaan en leuke accessoires te maken voor mijn huisje. Misschien kijken of ik even een muurtje kan schilderen of dat ik mijn slaapkamer anders laat inrichten zodat ik een soort van nieuwe start kan maken. Stiekem hoop ik keihard dat de woning doorgaat waar ik hopelijk volgende week ga kijken in Haarlem centrum. Dat zou echt perfect zijn. Lage huur, twee kamer appartement in het centrum op de begane grond met een grote keuken en een bijkeuken. Te mooi om waar te zijn. Ik duim voor mezelf. Duimen jullie mee? Het enige wat jammer is, is dat ik mijn geliefde Amsterdam zal verlaten maar ik denk dat de reistijd naar het centrum van Amsterdam vanaf Haarlem ongeveer even lang is dus wat dat betreft...
Morgen komt mijn vriendinnetje langs en daarna komt mijn taxi voor de laatste keer. Ik ben benieuwd hoe de laatste dagen gaan. Ik hoop nog wat vooruitgang te boeken zodat ik iets zekerder ga vertrekken als dat ik mij nu voel.
XoXo Olivia
