In afwachting van revalidatie
Zoals ik vertelde in mijn eerste blogpost hieronder, wacht ik momenteel op een bericht van het revalidatie centrum waar ik naar toe ga om aan mijn herstel te werken. Ik zou gisteren worden gebeld maar dat is niet gebeurd.... het maakt me zo zenuwachtig. Ik wil graag weer kunnen lopen en weten waar ik aan toe ben betreft de start van de behandelingen. Ik ben nu thuis. Ik woon in een maisonette woning en mijn rolstoel staat beneden (waar ook mijn woonkamer en slaapkamer zijn). Hierdoor kan ik niet zelfstandig mijn huis uit en ben ik volledig afhankelijk van mijn familie en vrienden. Sinds ik thuis ben uit het ziekenhuis, nu ongeveer 4 weken, ben ik 4 keer buiten geweest. Ik ben wel blij dat ik even thuis ben. Lekker mijn eigen spullen om me heen en mijn eigen bed slaapt toch het allerlekkerst. Gisteren haalde een van men beste vriendinnetjes me op voor een barbecue bij haar thuis. Ik heb de hele ochtend de tijd gehad om lekker te douchen, te make uppen en mijn haar te doen. Alles gaat veel trager als je in een rolstoel zit. Ik heb in totaal ruim 3 uur nodig gehad om me klaar te maken (normaal gesproken zou ik binnen een uur klaar zijn). Eigenijk wilde ik mijn haar nog krullen met mijn nieuwe Remington Pearl Wand maar hier had ik geen tijd meer voor. Gelukkig was het een geslaagde en gezellige barbecue. Toen ik thuis kwam was ik helemaal gesloopt. Ik had bijna geen kracht meer om mezelf vooruit te krijgen in de rolstoel. Ik heb nog een kop thee gedronken, mijn tanden gepoetst en ben in bed de opname van goede tijden slechte tijden gaan kijken. Ik heb het laatste stukje gemist omdat ik in slaap ben gevallen. Ik merk dat mijn conditie enorm achteruit is gegaan. Mijn fysiotherapeute vertelde me vanmorgen dat je conditie na twee weken al bijna volledig weg is. Ik schrok hier best van want ik wist niet dat dit zo snel zou gaan. Ik merk het vooral met oefenen en ook tijdens de fysiotherapie (gelukkig aan huis) waar ik uitgedaagd wordt om nieuwe dingen te proberen. Gelukkig ga ik aan mijn conditie werken in het revalidatiecentrum. Ik hoop dat alles daar wat sneller gaat als nu. Mijn fysiotherapeute vond dat ik wel vooruit ben gegaan ten opzichte van vorige week en de week ervoor. Ik oefen dan ook veel met stabiel staan en met het gecontroleerd opstaan en gecontroleerd gaan zitten en met het in en uit de rolstoel komen. Ik kan zelfs al mijn haar borstelen staand voor de spiegel. Ik moet er wel voor zorgen dat ik iets heb waaraan ik me kan vasthouden omdat ik soms ineens mijn evenwicht verlies. In het revalidatiecentrum ga ik dagelijks meerdere keren per dag fysiotherapie, ergotherapie en andere vormen van therapie krijgen. Dat gaat denk ik wel zwaar worden. Maar ik wil heeeeeel graag. Ik heb een paar sleehakken besteld via internet en mijn doel is dat ik daar zeker aan het einde van de zomer op kan lopen (gelukkig hebben we meestal in september en oktober ook nog wel wat mooie dagen met zon). Ook had ik al kaarten gekocht voor Latin Village op 10 augustus en voor Mysteryland (ergens eind augustus) ik hoop toch zo dat ik daar naar toe kan en dat ik mijn kaart niet hoef te verkopen. Helaas wist ik al dat ik Amsterdam Open Air zou gaan missen, daar heb ik dan ook geen kaarten voor gekocht. De kaarten voor LV en ML heb ik in de voorvoorvoor verkoop gekocht, ik geloof in februari, toen wist ik natuurlijk nog niet wat er allemaal zou komen betreft mijn gezondheid. Sommige mensen in mijn omgeving vinden het gek dat ik dit soort doelen stel maar ik haal daar juist mijn kracht uit. Dit zijn dingen die ik leuk vind en waarnaar ik weken kan uitkijken. Ik heb al weken ervoor voorpret over wat ik ga aandoen, of ik nog iets nieuws ga kopen, hopen dat het zonnetje lekker schijnt. Een vakantie daar heb ik ook zin in maar ik ben van plan om in het naseizoen er even met mijn vriend er tussenuit te gaan, we hebben nog geen idee hoe en wat dus daar heb ik nog genoeg tijd om over na te denken en om daar plannen voor te maken. Een vakantie kan ik nog even vooruit schuiven als het nog niet gaat maar Latin Village en Mysteryland gaan hun feest echt niet een paar weekenden verzetten zodat ik daarbij kan zijn. Helaas hihi.
De shoes, ze zijn van Sasha Shoes en ik heb ze besteld via Wehkamp:
With Love,
Life Must Be Fabulous
