Goed en slecht nieuws
Vandaag, wederom zo een down dag als gisteren. Ik zit gewoon even niet zo lekker in mijn vel, komt denk ik ook door de hormonale dagen die eraan zitten te komen. En ik ben alweer bijna een week niet meer buiten geweest. De downdag werd bevestigd toen ik het revalidatiecentrum belde om te vragen of er al meer nieuws is... Immers zou ik eerst 9 juni en toen 18 juni worden geplaatst, vervolgens 25 juni en daarna vermoedde ze de eerste week van juli maar hoogstwaarschijnlijk wel eerder... Nou... HET WORDT NOG LATER. Ik moet rekenen op de tweede week van juli. OMG zo lang moet ik nog wachten. Ik vind dit echt niet meer leuk. Als ze nou zouden zeggen "11 juli wordt je geplaatst" dan zou ik het al goed vinden, dan weet ik in ieder geval waar ik naar toe kan leven. Maar nu is het weer van "ja, pin me er niet op vast hoor want het kan allemaal nog veranderen". Ook kreeg ik ineens te horen dat er nog meer wachtenden zijn terwijl ze eerst zeiden dat mijn bed al klaar stond en er zou alleen een personeelsprobleem zijn maar ik zou de eerstvolgende zijn die geplaatst zou worden. Ik kan hier gewoon zo niet tegen. Ik raak er gestrest van en heb vandaag 2 x een paniekaanval met hyperventilatie aanval moeten wegzuchten. Gelukkig zette ze beide niet door.
Het irritante is dat ik ik nu alleen fysiotherapie heb. Ik kan niks zelf, niet eens koken. Ik krijg geen ergotherapie of een keer of wat een gesprek met een psycholoog, iedereen verwijst naar het revalidatiecentrum... maar ondertussen zit ik al weken thuis en schiet ik niet veel op. Ik wil graag even van me af praten met iemand die niet zo dichtbij staat, maar dat kan allemaal niet. Ik voel me wat dat betreft een beetje in de steek gelaten. Vanmiddag weer een nieuwe dosis medicatie ontvangen... Diazepam (3 x 5 mg per dag), morfine (2 x 30 mg langwerkend en 2 x 10 mg kortwerkend bij extreme pijn per dag) en slaaptabletten (1x 10 mg maar hij helpt niet echt). Ik slik dit nu al sinds 13 maart in hoge hoeveelheden en doseringen. Dat kan toch niet goed zijn?
Naast dat ik me hierdoor vandaag nogal ellendig voelde, ging het wel heel goed met fysiotherapie. Het is balen dat ik maar twee keer per week fysiotherapie heb want ik ga wel vooruit. Ik heb vandaag een paar stappen gezet, wel met hulp, maar zonder te wiebelen en niet met X benen. Als ik sta, schiet mijn knie zeg maar op slot om balans te houden, ik heb daar geen controle over. Dit gebeurde vandaag ook maar vanuit mijn heup ging het lopen zoveel beter als afgelopen maandag. Ik ben best trots op mezelf. Ook mijn spierkracht gaat vooruit, de fysiotherapietaal ken ik niet echt maar ik begreep dat ik mijn been langer kon vasthouden dan vorige keer. Dus dat was het goede nieuws.
Vandaag tot 4 x toe een webshop shoplog over mijn Kruidvat bestelling geprobeerd op te nemen (jaja, DHL heeft mijn appartement gevonden). Mijn telefoon ging waardoor het eerste filmpje mislukte, vervolgens stopte mijn telefoon bij de tweede poging met filmen omdat hij te heet werd? Toen ging ik met mijn tablet filmen en sprong mijn lieve chihuahua door het beeld heen (en ze begon enthousiast in mijn gezicht te likken), en bij de vierde poging hield mijn linkerarm (die is nog vrij zwak sinds de epileptische aanval) ermee op waardoor het filmpje zo een beetje schuin was opgenomen. Ik kijk morgen of ik die nog kan bewerken en anders ga ik morgen gewoon een nieuwe opnemen. Als ik lekker heb geslapen en hopelijk geen down dag heb!
Voor nu een fijne avond.
XoXo Life Must Be Fabulous