En dan gaat het leven weer verder?
Lieve lezers,
Zoals jullie hebben gemerkt heb ik even een korte break genomen van mijn blog. Ook al miste ik het enorm. Lekker van me afschrijven, ik vind het fijn. Zoals in mijn vorig update te lezen was heb ik een kleine twee weken geleden een hele goede vriend verloren. Ik heb het hier erg moeilijk mee. Ik kan nog steeds niet goed bevatten dat hij mijn whatsapp berichten niet meer leest en dat hij mijn Facebook updates niet meer leuk vind, dat ik niet even kan bellen als ik iets leuks of iets naars heb meegemaakt. Zoals ik vertelde ben ik nog nooit iemand verloren die zo dichtbij stond en die nog zo jong was. Mijn opaatjes en omaatjes waren ziek en daar ging een en ander aan vooraf maar dit was zo onverwachts. Niet zien aankomen. De crematie vorige week vrijdag was prachtig. Er waren superveel mensen (er moesten zelfs heel veel mensen staan) en er lag een zee aan prachtige bloemen. Wij hadden met zijn vieren ook een mooi boeket. Inge de lieve schat heeft hem helemaal zelf in elkaar gezet. Is hij niet mooi?
Het afscheid was prachtig. De muziek zal ik nooit vergeten. Toen ik voor de kist stond waarop een foto stond die ik van hem had gemaakt bij de afscheidsborrel van onze lieve Ingeborg kwam het wel even keihard bij me binnen. Ik was echt compleet van slag. Gelukkig was ik met de meiden. Ik zit nu, bijna een week na de crematie nog vol ongeloof. Ik moet het een plekje gaan geven maar hoe doe je dat?
Ik heb niet echt geblogd, weinig YouTube gekeken en weinig gekeken op instagram. Maar ik heb natuurlijk wel dingen gedaan toen ik even niet actief was op mijn blog. Ik ben naar al mijn therapieën gegaan. Doe dagelijks netjes alle fysiotherapieoefeningen. Had maandag een fijn gesprek met mijn arts maar hierin werd wel duidelijk dat ik nog een lange weg te gaan heb. Langer dan ik in mijn worst case scenario heb ingecalculeerd dus dat was een tegenvaller. lk moest mijn salaris vorderen met een loonvordering (erg jammer dat dit zo moet lopen nu ik ziek ben. Ik kan er werkelijk waar niets aan doen. Ik voel me gepest). Ik heb armbandjes en kettingen gemaakt. Mijn zusje heeft bij me gelogeerd en ik heb voor de eerste en laatste keer Harry Potter gekeken (niets voor mij... sorry voor de fans.. geef mij maar een goede crime serie). Ik heb gestrompeld naar de apotheek omdat mijn medicatie niet compleet op voorraad was. Ik kom daar aan en het ging om wel één morfinetablet. Ik was echt pissed off. Heb wel twee bossen bloemen gescoord op de markt voor EUR 5,- waar ik voorbij strompelde... Mijn huis ruikt nu naar lelies. Ik heb het hoekje van mijn loveseat opgeleukt met spiegeltjes aan de muur en een nieuwe lamp. Ik heb een Deer gescoord bij de Action voor EUR 1,29 en die staat nu in de vensterbank. Ik vind hem zo schattig, kan niet wachten tot kerst... Wanneer zetten jullie eigenlijk de kerstboom op? Ik wil hem het liefst nu al optuigen. Ik geniet ervan dat het weer vroeg donker is, van de geurkaarsen in huis en de gezelligheid. Lekker erwtensoep maken en boerenkool met worst... Jummie...Ik heb gespeeld met mijn camera. Ik kreeg het Beautyboek van Lauren Conrad van een vriendinnetje dus daar heb ik heerlijk in zitten lezen! Superbedankt lieverd en ik kan nog wel even doorgaan.
Hier een aantal foto's (vergeten jullie niet mee te doen aan mijn winactie via instagram? Zie foto rechtsboven.):
En oh wat zijn de zonsondergangen mooi in deze tijd van het jaar.... Tussen de flats die achter mijn appartementencomplex staan heb ik vanaf mijn balkon met de camera een paar kiekjes gemaakt (over drie verschillende dagen):
Ik hoop snel weer wat meer te posten. Ik mis het enorm en ik heb drie concepten bijna af waaronder een review van de Real Techniques kwasten, een review van het Too Faced Natural palette die ik scoorde via marktplaats (ik twijfel of ik een videoreview maak of dat ik gewoon teksten schrijf naast de foto's, wat vinden jullie leuker?) en nog een aantal concepten!
With love,
Olivia
Life Must Be Fabulous
