Een stukje up close and personal
Lieve lezers,
Oef... Ik zie dat het al bijna drie weken geleden is dat ik een personal update heb gedaan.. Dat is niet de bedoeling. Ik hoop het goed te maken door nu twee artikelen te plaatsen. Deze gaat even over mij persoonlijk en er komt er zo ook één online over mijn kerst de afgelopen dagen. Klik hier om naar dat artikel toe te gaan.
Een persoonlijke update. Poeh. Ik ben druk geweest de laatste weken. Hard gewerkt weer aan mijzelf. Een moeilijke keuze gemaakt wat te persoonlijk is om te delen met de wereld. Maar wel een keuze die mij persoonlijk goed heeft gedaan. Het geeft me meer positieve energie. Ik wist niet dat het zoveel negatieve energie gaf. Maar goed... Een nieuwe start voor mij. Ik heb mijn woonkamer niet anders ingericht maar wel al mijn accessoires een nieuw plekje gegeven en nog beter.... Ik had op het muurtje naar de keuken mijn medicatie staan. Allemaal lege doosjes. Dit is van de periode maart tot en met juni en van half oktober tot nu. De periode in het revalidatiecentrum kreeg ik mijn medicatie in een baxter rol. Voor mij is het niet weggooien van de doosjes een soort ding geworden. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven. Ik had het idee om alles ritueel te verbranden als ik er van af ben (of als het in ieder geval weer veel beter gaat, wellicht zijn er dingen die ik moet blijven slikken). Maar de doosjes stapel groeide gestaag en viel regelmatig om. Op de een of andere manier kon ik het steeds niet opruimen.
Nu.... lukte het me wel. Ik heb alles in een boodschappentas gedaan en in de berging bij de wasmachine gezet. De medicatie die ik gebruik (de volle doosjes zeg maar) heb ik in een douglas tasje neergezet zodat ik het wel gemakkelijk kan pakken als er weer een doosje leeg is. Ik heb de doosjes naast mijn bed liggen die ik gebruik zodat ik niet vergeet om het in te nemen. Ik dacht dan zet ik er maar drie vaasjes neer om de leegte op te vullen. Staat weer een stuk gezelliger en nu hoef ik ook geen vragen van mijn bezoek meer te beantwoorden.... Krijg altijd reacties als... "jezus wat staat daar allemaal", "heb je dat allemaal geslikt?", "dat kan toch niet goed voor je zijn" etcetera. Nu is het uit het zicht. En ja ik heb het nodig, ik heb het allemaal geslikt. Zonder heb ik heel veel pijn en krijg ik nog meer spasmes. Dit onderdrukt het allemaal een beetje. Het is waarschijnlijk niet heel goed voor me maar als het dodelijk zou zijn dan zou ik toch vast wel een keer wat anders krijgen. Alle vragen beantwoord?
Goed. Een nieuwe stap. Voor mezelf gekozen. Het voelt erg fijn. Rustig. Ik ben rustiger in mijn hoofd. Geen onzekerheden meer gewoon een nieuwe start. 2015 staat voor de deur. Ik denk niet dat dit mijn jaar gaat worden. Ik zal nog hard moeten werken aan alles. Ik ga voor 2016. 2016 wordt mijn jaar. Het jaar waarin ik hopelijk genoeg heb bereikt om me weer fitter te voelen, energieker, vrolijker en fysiek veel meer kan als dat ik nu kan. Een jaar om aan alles te werken. Een jaar om alles er uit te halen wat er in zit. Een jaar om mezelf terug te vinden. Een jaar om bij te komen van mijn hectische leven. Moet lukken. Ikzelf vind het een mooi doel.
2016 gaat hem worden!
Ik heb afgelopen week weer een make-up video gemaakt. Ik zit momenteel te stoeien met hoe ik dit moet bewerken (ik ben hier nog zo slecht in). Ik heb mijn ooglook apart opgenomen van mijn gehele look zodat het geen heel lang filmpje gaat worden. Ook heb ik het in allemaal stukjes gefilmd zodat ik een en ander kan versnellen maar weet eigenlijk helemaal niet of dit heel erg handig is geweest hihi. Nou ja. Ik zal er vanavond achter komen want ik hoop dat ik hem vanavond kan afmaken en online kan zetten. Het is een subtiele oud&nieuw look. Wel een beetje shiny maar vooral een look voor mensen die lekker thuis met vrienden en/of familie oud & nieuw gaan vieren (zoals ik ga doen met een paar vriendinnen). Als ik zou gaan stappen dan zou ik er nog wat meer shine en glitters aan toevoegen... Helaas zit uitgaan er voor mij niet in.
Ik had in de week van kerst een weekje vrij van het revalidatiecentrum. Dat kon ik wel gebruiken. Dit was ook wegens de kerst want ik kon dinsdag worden opgehaald door mijn zusje (mijn familie woont aan de andere kant van ons mooie Nederland) en als ik maandag gewoon therapie had gehad dan had ik die autorit niet getrokken... En op vrijdag zou mijn therapie sowieso uitvallen wegens 2e kerst. Ik publiceer zo meteen een kort verslagje van mijn dagen.
Gisteren heb ik wel weer therapie gehad en dat weekje niets heeft me goed gedaan. Ik lig dan nu wel brak in bed dit artikel af te schrijven maar ik heb een half uur staand gebadmintond (zonder pauze) en ik heb 12 minuten gelopen op tempo 2.7 met een pauze van 3 minuten na 6 minuten. Dit ging echt goed. De ontspanningsgroep was weer fijn en weer een nieuwe techniek geleerd. En bij de hapto therapie een zeer verhelderend gesprek gehad. Het zwemmen heb ik helaas wel afgezegd. Dit trok ik echt niet meer. Ik moest anderhalf uur wachten en mijn batterij was leeg. Dit was de eerste keer dat ik iets niet heb gedaan. Maar als ik kijk naar wat ik heb gedaan over de hele dag is dat toch echt een stuk meer dan normaal. Nu heb ik normaal een dagdeel therapie en nu bijna de hele dag. Dus ik voel me er niet schuldig over naar mezelf toe. Vrijdag ga ik weer lekker zwemmen.
Vrijdag is volgend jaar.
Hihi dat klinkt wel leuk :)
Nou lieve lezers, ik vind dit artikel wel weer lang genoeg hihi. Ik ga mijn kerstartikel afschrijven en dan zal mijn concentratie wel weg zijn. Ik ga eerst even een kop koffie drinken want de lettertjes beginnen alweer te dansen op mijn beeldscherm.
XoXo Olivia
Life Must Be Fabulous