Down dag

Ik ben vandaag echt down, ondanks dat ik mijn MAC lipstiscks heb ontvangen en een pakketje met loombandjes zodat ik wat te doen heb.

Ik heb nog steeds niets gehoord van het revalidatiecentrum en ik durf gewoon niet te bellen. Ik wilde ze eigenlijk vandaag gaan bellen maar ik heb het uitgesteld naar morgen. Wil niet als een stalker overkomen maar deze onzekerheid maakt me zo moedeloos.

Ik ben vorige week donderdag uit mijn rolstoel gevallen toen ik een lekkage op mijn toilet aan het droogmaken was en sindsdien heb ik veel pijn in mijn rug erbij. Ook heb ik weer last van koortsaanvallen en paniekaanvallen met hyperventilatie. Dat komt door de stress. Ik slaap enorm slecht, wordt minstens twee keer per nacht wakker. Ik ben zo klaar met de hele situatie. Ik ben er gewoon moe van. Nu zit ik weer te knikkebollen van de slaap maar als ik nu ga slapen dan slaap ik vanavond niet. Vanmorgen heb ik wel een filmpje opgenomen, daar sta ik best vrolijk op als ik dat zo terugkijk. Toch voel ik me niet zo. Ik had me lekker gedouched en opgemaakt en dan zie ik er wel redelijk uit. Op dit moment moet ik echt niet nog een filmpje opnemen want dat wordt 10 keer niks. Mijn vriend komt zo thuis en als het goed is heeft hij pizza, chips, chocola en pindakoekjes meegenomen. Ik heb er zin in. Erg he? Het is niet zo dat ik ga emotie eten hoor, de maandelijkse hormoonweek komt eraan dus ik heb dan geen behoefte aan gezond voedsel... Zucht. Mijn vriend heeft geen zin om te koken dus daarom de pizza. Ik heb zelf sinds ik thuis ben uit het ziekenhuis één keer gekookt, nou ja gekookt, een blikje soep opgewarmd op het vuur. Er zit nog steeds een lelijke brandwond op mijn arm dus ik durf niet te koken in deze situatie. Gelukkig bestaan er kant en klare salades, kookt mijn schoonmoeder/schoonzusje wel eens en krijg ik een bakje met heerlijk Surinaams eten (lees pindasoep, saotosoep, roti.. jumm) en mijn vriend zorgt wel goed voor me. De koelkast is wel leger dan normaal, meestal loop ik zelf om de dag wel even naar de supermakt om een en ander te halen maar goed, dit gaat nu niet en ik ga niet aan mijn omgeving zo vaak vragen om dingetjes te halen.

Ik denk dat ik maar even een lekkere cappuccino ga maken en ik hoop dat ik dan weer een beetje wakker wordt. Dan ga ik daarna de loombandjes proberen.

Morgen maar bellen met het revalidatiecentrum, ze zullen wel snappen dat ik graag duidelijkheid wil toch?

XOXo

Life is not so fabulous todayy :(