Bummer

Mijn telefoon blijft gaan, apjes van vriendinnen en familie die willen weten of ik al iets heb gehoord. Ik ben net gebeld. Het bed in het revalidatiecentrum is vrij maar er zijn niet genoeg behandelend artsen aanwezig die mij moeten gaan helpen bij mijn revalidatie. De revalidatiearts heeft daarom gezegd dat ik toch moet wachten tot er iemand uitstroomd. Een dame stroomt in de eerste week van juli uit en de andere dame stroomt waarschijnlijk volgende week uit maar dat is nog niet zeker. Dus ik hoop dat deze dame zich snel goed en sterk voelt en naar huis toe mag.

Ik baal ervan dat ik nog geen datum heb. Al met al ben ik nu al zo een drie maanden deels uit de running en nu een maand volledig uit de running. Ik hoop dat ik snel geholpen wordt. Helemaal nu ik weet dat het bed in de kamer voor mij klaarstaat maar dat er gewoon een personeelsprobleem is. Het is en blijft de zorg van tegenwoordig. Ik moet dus maar geduldig blijven afwachten. Ik ga vrijdag gewoon bellen om te vragen of ze al meer weten.

Life is not fabulous today....